Polazak iz Beograda u 06h, vožnja preko Kragujevca i Kruševca do Kuršumlije.
Kuršumlija se nalazi u središnjem delu južne Srbije i teritorijalno pripada Topličkom okrugu.Područje opštine Kuršumlija zahvata gornji sliv reke Toplice i njenih pritoka, Kosanice i Banjske, i prostire se na jugoistočnim padinama Kopaonika i severozapadnim obroncima planine Radan. Jugozapadna granica opštine u dužini od 105 km poklapa se sa prirodnom i političko-administrativnom granicom Kosova i Metohije, sa dva glavna prevoja: Merdare i Prepolac.
U rimskom periodu na mestu današnje Kuršumlije, nalazilo se značajno naselje Ad Fines (što znači „na kraju“ jer je bilo na granici dve pokrajine, Dalmacije i Gornje Mezije. U vreme Vizantije nosila je naziv Toplice i bila je sedište episkopije. U srednjem veku bila je prva prestonica Stefana Nemanje koji je između 1159-1165. godine ovde sagradio svoja prva dva manastira (Sveti Nikola i Presveta Bogorodica) i pokrio kupole olovom koje je davalo blještav odsjaj pa je mesto nazvano Bele Crkve. Na početku turske vladavine mesto se zvalo Kursumlu-Kilise, što je samo prevod ranijeg srpskog naziva – Bele Crkve. Uoči oslobađanja od Turaka u srpskim dokumentima se pominje kao Kuršumlje i najzad nakon oslobođenja 1878.godine kao Kuršumlija.Poseta najstarijim zadužbinama Stefana Nemanje manastiru Svetog Nikole i manastiru Presvete Bogorodice u Kursumliji.
Manastir Svetog Nikole sagradio je Stefan Nemanja na uzvišenju iznad ušća Banjske u Toplicu i posvetio sinu Savi. Manastir je jedan od najstarijih spomenika monumentalne srednjovekovne arhitekture kod Srba. Manastir se sastoji od trodelnog oltarskog prostora, sa kupolom na sredini i jednim manjim odeljenjem na južnoj strani, koje je bilo predviđeno za sahranu ktitora. Na zapadnoj strani, za vreme vladavine Stefana Prvovenčanog (XIII vek), dograđena je spoljna priparta sa dve visoke kule. U istočnoj kuli nalazi se grobnica koja je predviđena za ktitora. Za vreme Kralja Milutina (XIV) sagrđena je kapela. Ovaj manastirski kompleks, sa crkvenim zdanjem, delovao je veličanstveno sve do velike seobe Srba 1690. godine kada počinje njegovo rušenje. Manastir je bio živopisan, ali su sačuvani samo tragovi fresaka iz XIV veka. Manastir je danas skoro u celini rekonstruisan (osim jednog zvonika), a u planu je obnova kompletnog manastirskog kompleksa koji se od 1979. godine nalazi pod zaštitom države kao spomenik kulture od izuzetnog značaja.
Manastir Presvete Bogorodice je podigao Stefan Nemanja i posvetio svojoj ženi Ani, koja je neko vreme u njemu bila monahinja i nastojnica. Manastir se nalazi u blizini ušća Kosanice u Toplicu i bio je aktivan do 1690. godine, potom je imao istu sudbinu kao manastir Sv. Nikole. Manastir Sv. Bogorodicu meštani nazivaju „Petkovača” i svake godine na Veliki Petak oko nje se skupi po nekoliko hiljada ljudi koji pale sveće i mole se bogu. Ovaj spomenik je stavljen pod zaštitu kao nepokretno kulturno dobro od izuzetnog značaja. Nakon posete manastirima slobodno vreme za odmor i osveženje u centru grada. Nastavak putovanja u pravcu Đavolje varosi.
Spomenik prirode Đavolja varoš nalazi se u ataru sela Đake , jugoistočno od Kuršumlije (30 km). Prostire se na 67 hektara površine koji su 1995. godine uredbom vlade Republike Srbije proglašeni za prirodno dobro od izuzetnog značaja i stavljeni u prvu kategoriju zaštite.Ovaj prirodni spomenik čine dva u svetu retka fenomena:zemljane figure kao specifični oblici reljefa i dva izvora jako kisele vode sa visokom mineralizacijom.
Zemljane figure (“piramide”, “glavuci” ili “kule”) nalaze se u dolini Žutog potoka između Paklene i Đavolje jaruge. Đavolju varoš čine 202 figure različitog oblika i dimenzija visine od 2 do 15 metara i širine od 0.5 do 3 metra sa kamenim kapama na vrhu. Rezultat su specifičnog erozivnog procesa koji traje vekovima:obrazuju se , rastu, skraćuju, nestaju i ponovo stvaraju.Ovi oblici reljefa nastali su delovanjem kišnice na nekadašnju topografsku površinu koju čini veoma rastresit ali čvrst materijal. Spiranjem peska ili šljunka ispod manjih ili većih kamenih blokova ostaju figure u obliku kula ili piramida.
Postoji mnogo legendi o nastanku Đavolje varoši. Po jednoj legendi figure predstavljaju okamenjene svatove koji su po nagovoru đavola hteli da venčaju brata i sestru. Po drugoj, to su okamenjeni đavoli što su ih nadmudrili đaci u opkladi, a po trećoj zemljane skulpture predstavljaju đavole kojih su se ljudi oslobodili prenoćivši jednu noć pored crkvišta Svete Petke u neposrednoj blizini zemljanih figura.
Crkva Svete Petke u Đavoljoj varoši podignuta je na temeljima crkve iz 13.veka. Crkva je sagrađena od drveta. Veruje se da pomaže bolesnima i nevoljnima koji posete ovo mesto, a običaj je da se maramicom dodirne bolno mesto ili pomisli želja a zatim se maramica veže na stub, kako bi zajedno sa njom sve muke i problemi ostali u Đavoljoj varoši….
Osim zemljanih figura i mineralnih izvora, čitav prostor Đavolje varoši predstavlja jedinstven prirodni i umetnički prostor, veoma atraktivno uređen i dekorisan neobičnim figurama od drveta sa magijskom simbolikom, putokazima i pešačkim stazama koje vode pored izvitoperenih stabala na obali Đavolje reke, saskih rudnika i Đavoljih izvora do Đavolje jaruge! U okviru kompleksa nalazi se i lep restoran u kome se posle šetnje, može probati neki od đavoljih napitaka ili pojesti ukusan đavolji ražnjić! Obilazak Đavolje varoši u pratnji lokalnog vodiča u trajanju od oko 1,5h. Slobodno vreme za odmor i individualne aktivnosti do polaska za Beograd. Dolazak na mesto polaska u kasnim večernjim satima.
